eerste maand curacao - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van elisabeth Tordoir - WaarBenJij.nu eerste maand curacao - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van elisabeth Tordoir - WaarBenJij.nu

eerste maand curacao

Blijf op de hoogte en volg elisabeth

15 Februari 2014 | Curaçao, Willemstad

Nu 1 maand en een week op het eiland. Voor mijn gevoel zit ik hier al veel langer. Er is veel gebeurd in een korte tijd. Laat ik maar bij mijn aankomst beginnen. Ik had een tussen stop op st maarten voor een uur. Het leek wel een eeuwigheid. En dan moest ik nog 1,5 uur vliegen naar curacao. Eenmaal geland wist ik niet hoe snel ik het vliegtuig uit moest komen. Dat verliep allemaal best wel vlot. Bij de bagage band waren mijn tassen er ook al heel snel en kon ik eindelijk doorlopen naar buiten. Als je verwacht dat er mensen staan te wachten op je is het echt een domper als er niemand is. En natuurlijk was mijn batterij leeg zo dat ik niet kon bellen om te kijken waar nadia bleef. Na een kwartier wachten werd ik opeens op mijn schouder getikt, dit was de huisbaas van nadia die mij maar is gaan ophalen omdat nadia ziek in bed lag. Wel jammer maar toch. Nog geen uur later kreeg ik een telefoontje van vanessa die vroeg zich af waar ik bleef. Ze stonden op hato maar hadden zich vergist in de tijd en waren er een uur later. Toen was ik al weg helaas…. Wel lief dat ze er stonden maar ja beetje laat.
Eenmaal aangekomen bij nadia domper twee ik mag op de bank slapen. Nou niet echt de ideale plek maar ja niets aan te doen en beter iets dan niets. Over de twee weken erna wil ik het niet echt hebben. Deze waren, laten we het zo zeggen, anders dan dat ik me had voor gesteld.
Wel vond ik het heel leuk om de mensen weer te zien in miles. Met vanessa (meisje wat er twee maanden geleden ook was) was het weer erg gezellig. Helaas ging zei al snel weg zaterdag 18 januari al, maar ik heb belooft haar in ieder geval weg brengen om half 5.
Na de twee fantastische saaie weken kon ik op 18 januari in het appartement van Guy en inge. Eindelijk een plekje waar ik mijn eigen weg kon gaan bepalen. Nou wist ik niet precies waar het was dus ik had in het zuikertuintje afgesproken met guy om 10 uur, vanaf daar zou ik achter hem aan rijden. (Nou had ik een huur auto voor inmiddels twee dagen) Ik wilde weg rijden maar natuurlijk de auto startte niet. Shit……. Natuurlijk heb ik dat weer. Dus al mijn tassen overgeladen in guy zijn auto en zo hebben we mijn spullen naar het appartement gebracht. Guy heeft startkabels mee genomen zo konden we kijken of mijn auto het weer zou gaan doen. Na 10 minuten aan de kabels gezeten te hebben deed hij nog niets. Ik balen natuurlijk en er kwam ook nog is stress bij toen ik me bedacht dat ik vanessa naar hato zou brengen. Wat nu!!! Gelukkig blijft Guy heel relaxed en die had een huurbedrijf opgebeld. Eigenlijk waren ze al dicht maar als we snel zouden komen konden ze nog wel wat regelen. Zo fijn een familie met een netwerk. Dus wij zo snel mogelijk daarheen, gelukkig hadden ze er nog een staan en had ik om 1400 uur weer een andere auto. Een die het gewoon deed zonder enige problemen.
De andere auto heb ik laten staan bij het zuikertuintje en die verhuurder heb ik gemeld dat hij hem op kon halen. En waar ik de sleutels in moest leveren. Deze heb ik dan ook gelijk ingeleverd bij de militaire basis. Ik loop terug naar de auto kom ik erachter dat ik de verkeerde autosleutels had ingeleverd hoe blond kun je zijn… Nou goed mijn geluk dat er mensen achter de balie zaten en dat ik de sleutel gewoon kon omruilen. Hehehe echt een actie voor mij.
Ik was weer helemaal gerust gesteld toen ik eenmaal weer in de auto zat op weg naar Vanessa om haar weg te gaan brengen naar hato. We waren en keurig om half 5 er stond nog geen rij dus het inchecken ging snel waardoor we nog gezellig even een drankje konden drinken op het terras buiten.
Vond het wel raar om haar af te leveren op hato. Ook omdat ik hier de komende weken nog wel meer zou gaan staan om mensen uit te zwaaien. Dat is het nadeel niet iedereen blijft voor eeuwig op het eiland. Maar aan de andere kant is dat ook wel weer leuk. Je blijft steeds weer nieuwe mensen ontmoeten. Daar is ook wel weer wat voor te zeggen.
In de eerste twee weken zijn er wat werk betreft ook dingen veranderd. Ik ben gevraagd om te komen werken of het werk waar ik mijn eerste keuze op had gelegd. Je wil niet weten hoe blij ik ben. 6 februari kan ik daar beginnen. Ik maak deze maand netjes af op bambino waar ik nu werk. Maar over twee weken zit ik bij ALL4Kidsz een pre school. Het is een nieuw bedrijf en ik krijg mijn eigen groep echt super. Het contract heb ik 23 januari getekend voor een jaar. IK kijk er naar uit om daar te mogen beginnen.
Goed vanessa weg gebracht en terug in het appartement van guy en inge heerlijk op het terras gezeten en genoten van de rust. Maandag kwamen er twee vrienden van me bij me eten. Ik had lasagne gemaakt overgens weer veel te veel. Het was een erg gezellige avond. Met het terug brengen van mijn vrienden zag ik een kakkerlak lopen in de auto ik dacht ach het is er maar een dus die haal ik zo wel weg. Nog geen seconde later voelde ik gekriebel aan mijn been en over mijn armen. Ik doe het ligt aan in de auto en ik schrok me rot OVERAL KAKKERLAKKEN. Ik schrok en de andere ook maar ik moest veilig verder rijden dus als een stand beeld reed ik verder. Toen we aankwamen bij de nieuwstraat sprongen we uit de auto. Nikki ging de spray halen en we probeerde die beesten te vergassen. Met de seconde kwamen er meer bij. En ik moest ook nog terug rijden in mijn eentje tussen de kakkerlakken. Na een kwartier had ik de moed om weer de auto in te stappen en terug te rijden naar huis. Daar aangekomen sprong ik uit de auto en pakte weer een bus met spray en heb die helemaal leeggespoten in de auto en alle deuren dicht gedaan. Het stond wit van de damp. Ik ben gaan douchen en toen naar bed gegaan. Bah wat een vieze ervaring. Als ik had mee gedaan aan fear factor had ik deze proef zeker behaald.
De volgende moest ik naar mijn werk in de auto met de kakkerlakken. Ik deed de deur open en daar lagen denk ik zo rond de duizend dode kakkerlakken in mijn auto voorzichtig heb ik mijn stoel en grond schoongemaakt en zo ben ik naar mijn werk gereden. In mijn pauze ben ik gaan bellen naar gh verhuurbedrijf en na de uitleg kon ik gelijk langs komen. Dat was wel fijn. Bij het bedrijf hebben ze de hele auto schoongemaakt en opnieuw in gespoten met chemische troep. Na een half uur kon ik weer verder rijden in een auto zonder kakkerlakken. Maar wel heb ik nu altijd een spray in handbereik mochten er toch nog een aantal uit de airco komen lopen.
Gelukkig heb ik ze niet meer gezien daarna.

De weken die volgde waren relaxed en gezellig.Heerlijk kunnen bijkomen van de eerste weken in het appartement van guy en inge. En veel gezellige dingen gedaan samen met nikki. Over dag natuurlijk hard gewerkt. Ik heb een hele lieve meid heb leren kennen op mijn werk ashley. Ze loopt stage bij bambino maar vind het net zo chaotisch als ik. Ik kan gelukkig straks weg zij nog niet. Arme meid hehehe

Mijn leven gaat per februari hier echt beginnen. Ik zie het echt als het begin van mijn leven hier. Eigen plek en beginnen met de baan die ik heel graag wilde hebben beter kan niet.
Per 1 februari ga ik naar mijn eigen appartement op de dr. Lensweg 1b. Eindelijk kan ik mijn spullen uit pakken. Uit koffers leven is ook niet alles. Guy en inge heb ik 5 februari naar hato gebracht. Voor dat ik ze bracht zijn guy en ik de auto gaan inleveren. Ik mag hun auto de tijd gebruiken dat ze in nederland zitten echt heel erg lief van ze. Inmiddels is dit auto nr 4 in een maand tijd. vervolg "het nieuwe begin' volgt.


  • 15 Februari 2014 - 21:36

    Ciska:

    Wat een verhaal, vooral die kakkerlakken! Gadverdamme, knap dat je geen ongeluk hebt veroorzaakt :-)
    Lekker dat je inmiddels bent begonnen met je droombaan op een droomplek. Heel veel succes en plezier
    en geniet er van. X Cis

  • 17 Februari 2014 - 10:47

    Dieuwertje:

    Hoi meid, wat heerlijk altijd die verhalen, ik reis zo een klein beetje met je mee... Fijn dat je weer een beetje in je ritme komt. Ga genieten verder en schrijf weer snel (met fotos aub ;) )! Liefs, xxx

  • 17 Februari 2014 - 15:01

    Frank Zweerts:

    wow, wat een gebeurtenissen om zo op Curacao te beginnen.
    ik dacht even, my God, dit wordt toch geen tweede India...!!!
    dank dat je aan me dacht en wens je echt mooie invullende, blije en inspirerende tijden.
    inmiddels zelf weer voor 2 1/2 maanden in Bodhgaya; er is wel wat veranderd en gegroeid op onze Marni school met bijna 300 studenten, een medische kliniek en onze eigen guesthouse met accommodatie voor 12 intrekkers, sponsors, vrijwilligers etc.
    't gaat allemaal heel goed; probeer gezond te blijven en voel me gewoon senang hier.
    jammer dat we elkaar gemist hebben in Holland; benieuwd wanneer en waar we elkaar weer tegenkomen, veel liefs en succes en leuk dat je me zo op de hoogte kan houden van dit nieuwe avontuur in je leven, ik hou contact met je Pa en Moe, x en ''take care'', Frank

  • 02 Maart 2014 - 12:23

    Jan Berent:

    Zo Lizzy wat een avotuur meteen.
    Mamma had het kakkerlakken verhaal al vertelt. Wel cool hoe je dat hebt opgelost.
    Hoop dat je nieuwe werk gaat brengen wat je hoopt.
    Doe veel liefs aan Guy en Inge. Wat fijn dat zij je zo willen helpen.
    Familie is goud waard. Waar je ook bent.
    Veel liefs , Jan Berent en Noor

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Curaçao, Willemstad

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

13 April 2014

vervolg curacao

15 Februari 2014

eerste maand curacao
elisabeth

Actief sinds 02 Jan. 2014
Verslag gelezen: 443
Totaal aantal bezoekers 2096

Voorgaande reizen:

02 Januari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: